HEART ON A MISSION
Een leven onder de zon
Menu
19. okt, 2019

Unieke vrouwen

...en toen was het klaar. Gisterenavond heb ik mijn laatste gast van dit seizoen naar het vliegveld gebracht. De maanden zijn omgevlogen en tientallen vrouwen hebben hier tijdens verschillende retreats genoten van het mediterrane leven en verblijf op Tierra Feliz.

Vrouwen; in alle soorten, maten en leeftijden. We hebben gelachen, gekletst, sommigen hebben een traantje gelaten maar met ieder van hen was het bijzonder. "Waarom geen mannen?" wordt mij vaak gevraagd. Het antwoord is simpel. "Omdat er genoeg vrouwen zijn die behoefte hebben aan vijf dagen niets hoeven. Genoeg vrouwen die zich even willen onttrekken aan de ratrace van het dagelijks leven, waarin veel lijkt te moeten en soms weinig lijkt te kunnen. Genoeg vrouwen die durven te kiezen voor quality time met zichzelf óf met leuke reisgenote(n)".
 
En wie zijn ze, als ze hun ervaringen, kwetsbaarheden, twijfels, dromen en wensen delen in de wetenschap, dat álles wat besproken wordt blijft waar het wordt uitgesproken? Stuk voor stuk unieke wezens; die ik op het hart heb gedrukt om hun licht over de wereld te laten schijnen op een manier die bij hun past. Ik ben dankbaar hen ontmoet te hebben en stap zelf over een paar dagen in het vliegtuig om een paar dagen te gaan genieten in...
 
Nederland! 
 
12. okt, 2019

Columbus

Onlangs realiseerde ik mij dat ik, in tegenstelling tot de tijd dat ik in Nederland woonde, hier in Spanje geen enkele straatnaam ken (behalve die waar wij wonen). Ik weet locaties te vinden en daar houdt het echt mee op. Vraag mij dus niet naar een bepaalde 'plaza', 'calle', 'carrer' of 'cami' in dorp of stad. Werkelijk geen idee!

Deze constatering bracht mij in gedachten terug naar het 'Shell stratenboek' van vroeger. Een soort beduimelde bijbel, die in mijn auto steevast op de passagiersstoel naast mij lag. Let wel; twee keer dikker dan dat ik hem had gekocht, want alle ooit met de hand uitgeschreven routebeschrijvingen bewaarde ik erin. Beschrijvingen die ik schreef in een soort steno. Met kruizen voor stoplichten, pijlen voor rechts of links etc. én STRAATNAMEN! 
 
Daarna volgde de Tom Tom. Wat een uitvinding! Auto's werden zelfs opengebroken om hem te jatten en alleen al de aanwezigheid van een Tom Tom houder op je raam (als je de auto verliet) was al risicovol, want 'dan zou er wel eens een Tom Tommetje verstopt onder je stoel kunnen liggen'.
 
Toen ik gisteren de GPS op mijn telefoon instelde om mij naar een onbekende locatie te loodsen, moest ik aan Columbus denken. Die man had in 1492 geen idee waar hij (per boot onder Spaanse vlag!) naar toe ging of terecht kwam. Altans, wel een idee maar de eindbestemming bleek anders. Het was tegelijkertijd dé ontdekking van een nieuw continent. Vandaag, 12 oktober, wordt deze legendarische ontdekking in Spanje met een officiële feestdag en allerlei activiteiten herdacht. 'Dia de la Hispanidad'! 
 
Jaarlijks een vrije dag dus, omdat Columbus destijds géén GPS aan boord had...
5. okt, 2019

The best of both worlds

Laatst dacht ik na over mijn verhouding tot muziek. Spotify staat namelijk in de top 5 van mijn meest favoriete apps en de dagen dat ik als kind met een microfoontje en recorder bij de radio zat om liedjes uit de top 40 op een cassettebandje op te nemen herinner ik mij als de dag van gisteren.

Kwam ik uit school en 
er was niemand thuis? Direct ging de muziek aan! Alsof ik niet met stilte om kon gaan en het geluid van de radio de afwezigheid van mensen op moest vullen. Hoe anders is dat nu. In huis draai ik zelden muziek en als dat al het geval is, dan is dat rustige pianomuziek op de achtergrond. Ik ben tot mijn grote verrassing nu wél heel erg gesteld op stilte. Slechts de geluiden van de natuur zijn voor mij de klanken waar ik van houd als ik thuis ben. Maar....let op, als ik alleen in de auto zit dan gaat de beer los en verandert deze 'campo nimf' in een originele rockster.
 
Ik kan me nu bijvoorbeeld al verheugen op de volgende rit naar het vliegveld (duurt een uur) om een gast op te halen. Met 120 km/per uur over de AP-7, de speakers voluit en Spotify die mij bedient van mijn favoriete hits. Terwijl het Spaanse landschap zich aan mij voorbij trekt, bler ik schaamteloos mee en ervaar dan ultiem geluk.
 
Stilte of muziek? Ik kan niet kiezen. Doe maar 'the best of both worlds
28. sep, 2019

Winter break?

Het is bijna oktober en op dit moment is het hier gewoon nog zomer. De afgelopen week tikte de thermometer weer de 30 graden aan en is de lucht blauwer dan blauw.

"Kon dit maar eeuwig duren" zou je denken? Nee hoor, voor mij hoeft dat niet. Ik houd van afwisseling. Af en toe een fikse bui is heerlijk en naar de winteravonden bij de houtkachel, met de gordijnen dicht en de kaarsen aan kijk ik nu al uit. Afwisseling is sowieso wel mijn ding. Geen dag is hier hetzelfde en aan weekenden doen we niet. Retreaters mogen hun '5-daagse' tijdens het seizoen in- en uitchecken op iedere dag van de week en als er niemand is lig ik gerust op dinsdagochtend in bed 'uitzending gemist' te kijken. Waar we eten, of we eten en wanneer? Geen idee. Dat hangt dan helemaal af van de situatie op dat moment.
 
Onlangs bedacht ik ineens, "waarom geen retreats ook in de winter"? Lekker met mensen wat actiever aan de gang. Het hoofd leeg maken tijdens een wandeling aan het strand of de ochtend beginnen met een workout of yogales hier in de gym! Koffie drinken op een terrasje,  wat dorpjes bezoeken, kortom een 'winter break' met ontspanning voor lichaam en geest onder een Spaans winterzonnetje (soms regenplensje) en genieten van lekkere gezonde maaltijden en mooie gesprekken bij het haardvuur. Intenties zetten voor 2020 en kijken of onderzoeken op welk gebied van je leven je die toe kunt passen. 
 
Íkzelf vind het een goed plan. Of de rest van Nederland dat ook vindt moet nog blijken; maar mocht je je geroepen voelen na het lezen van deze blog...?
 
Say "yess"!!
 
p.s. Helaas heren, ladies only!
 
28. sep, 2019

Chateau Wijnland

Er is één ding waar ik hier in Spanje geen afstand van heb gedaan en dat is het kijken naar Nederlandse televisieprogramma's.

Lang leve de schotel, de RTL XL app, VPN en uitzending gemist. Na een drukke retreat, programma's bingen; niets lekkerder dan dat! Een favoriet op dit moment is 'Chateau Meiland' of moet ik zeggen 'Chateau wijnland'? Voor de niet kenners een real life serie over een gezin dat ooit in het programma 'Ik vertrek' begon. Onlangs kochten ze voor de tweede keer een bouwval in Frankrijk en herstelden het gebouw in ere.
 
De kreten van chateau eigenaar Martien, zijn inmiddels populaire quotes geworden en als ik naar hem kijk dan weet ik gewoon bijna zeker, dat hij in het dagelijks leven (als de camera's niet draaien) precies dezelfde persoon is. 'Meid, wat goeeeeeed!' zijn stem klinkt straks weer door de huiskamer als ik languit op de bank geniet van mijn vrije weekend. Een superleuke yogaretreat zit er hier namelijk op. Man is op reis, de honden kijken mee en ik heb het rijk alleen. 
 
Kortom, verstand op nul, blik op oneindig en een soort van existeren. Zo ontspan ik het liefst en geniet ik van het feit dat ík nu even degene ben die niet hoef te koken en te praten. Dát laat ik allemaal aan Martien over. "Wijnen, wijnen, wijnen!" hoor ik hem in gedachten al weer roepen. Helaas. Vandaag niet met mij Martien, maar aan iedereen die wél het glas heft op een fijn weekend. 
 
Bij deze (alvast) "proost"! 
NieuwerOverzichtOuder